Eşekarısı Fabrikası

Bana böyle kitaplarla gelin arkadaş. Okudukça acaba ne olacak diye heyecanlandıran, acaba sonraki bölümde ne vardı diye düşündüren ama aynı zamanda da sosyal mesajı da göze sokmadan ince ince işleyen kitaplarla gelin. Çok beğendim bu kitabı da. Sadece sonu biraz hızlı ve yavan oldu ama genel anlamda çok beğendim. Yazar Iain M. Banks’a teşekkürlerimi sunuyorum.

Kitap başından sonuna kadar sıradışı olayları anlatıyor. Sıradışı çocuklar, arkadaşlar, aileler ve haliyle sıradışı olaylar. Tabi bunda ne var diyebilirsiniz. Bunların hepsi normal olarak görülmeye başlanırsa, bu sıradışı eylemleri gerçekleştirenler bunları rutini haline getirmişse bir şeyler yanlış gidiyor demektir.

Ana karakterimiz bir çocuk. İlk sayfalardan anlayacağımız üzere normal bir çocukluk geçirmiyor. Hatta baya kötü bir çocukluk geçiriyor. Her türlü pislik var. Hayvanlara eziyetten akraba cinayetine kadar. Bunların hepsini gerçekleştirirken de hep bir gerekçesi var. O gerekçesine kendisini ikna ediyor ve vakit geçirmeden eylemi gerçekleştiriyor.

Mesela bir çocuğu öldürüyor bir gerekçeden dolayı. Bir erkek çocuğunu. Sonra erkeklere haksızlık ettim bir de kadın öldürmem gerekiyor diyor ve eylemi gerçekleştiriyor. Tabi burda benim cümlelerimden okuyunca böyle kitap mı olur diyebilirsiniz ama yazarın cümlelerinden okuyunca bi yerinizden kalkıp rahatsız oluyorsunuz.

Normalleşen sayısız şiddet göstergesi var. Dediğim gibi bu şiddet her türlü canlıya karşı yapılıyor.

Bütün sorun çocukta gibi gösteriliyor kitap boyunca. Ancak kitabın sonunda görüyoruzki bir çocuğun gelişiminde anne-baba faktörü inanılmaz önemli. Tabi kitaptaki olay yine sıradan bir olay değil, babanın kendince aldığı aksiyon kendisine en doğru karar gibi gelmiş olabilir.

Kitabın sonu geneline göre zayıf kalmış. Çok kötü giden bir kitap inanılmaz güzel bir sonla kurtarılabilir. Aynı şekilde çok güzel giden bir kitap kötü bir sonla mahvedilebilir. Bu kitap inanılmaz güzel ilerliyor ve o kaliteye yaklaşamayan bir sonu var bence. Kitabın kalitesinden bir şey gitmiyor belki ama sayfalarca caniliğini okuduğumuz o çocuk kendisi ile ilgili gerçeği öğrenince tepkisini 1-2 sayfada vermemeliydi diye düşünüyorum.

Neyse efendim, film izler gibi okuyacağınız bir kitap. Şiddetle tavsiye ederim..

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir