Forushande
İngilizce adı The Salesman olan İran filmi. Uzun zaman olmuştu orta doğu filmi izlemeyeli. Gerçi çok da üretildiği söylenemez. Böyle denk geldikçe izliyoruz maalesef. Bu filme de nasıl ulaştığımı bilmiyorum ama muhtemelen az bilinen güzel filmler gibi bir arama sonucu ulaşmış olabilirim. Bu yöreyi anlatan filmlerde genelde pişman etmiyor. Bu sefer de yanıltmadı. Beklentimizi fazlasıyla karşıladı diyebilirim. Öyle bir aksiyon inanılmaz bir gerilim yok. Olayların sadeliği ve işlenme şekli filmi beğenmeniz için yeterli oluyor.
Bir öğretmen ve eşini izliyoruz. Öğretmen aynı zamanda bir tiyatro oyunu da sahneliyor. Oyunda eşi de oynuyor. Oyundaki rolü de bir satıcı. Gerçi çok bir önemi yok bu detayın ama yazayım istedim.
Bu ikilinin başına kötü bir olay geliyor. Aslında sadece kadının başına geliyor bu olay ama adam da etkileniyor haliyle. O andan itibaren yüzleri gülmüyor. Kadın olayı kapatmak istese de adam intikam için uğraşıyor. Küçük bir hafiyelik sonucunda da intikam alacağı kişiye ulaşıyor.
Bu süreçte kadın korkuyor, utanıyor, sıkılıyor, unutmak istiyor. Adam ise görülecek bir hesabım var diyor. Merhamet duygusu farklı bir şekilde karşımıza çıkıyor. Adam intikamını kanlı bir şekilde almak istemiyor. Bunu yapan adamın ailesi karşısında küçük duruma düşmesini istiyor.
Velhasıl filmi bitirdik. Empati yapması çok kolay bir durum değil. Ama filmin ana amacı da empati yaptırmak değil zaten. Görünen ile içerdekinin farkını güzel yansıtıyorlar. Bu sadece insan için geçerli değil. Ne bileyim oturdukları evin dışardan baktığınız hali ile içindeki yaşam arasında da dağlar kadar fark olabiliyor. Böyle küçük küçük güzel güzel işlemişler.
Film izlemeye küçük bir ara vermiştik. Dönüş iyi oldu.
Filmin uyku yapmama etkisi de çok büyük bir artı.