Yeraltından Notlar
Aralık 2016’da oyununa gitmişim. Hatta çok da beğenmemişim. Detaylar burada. Kendime en önemli notum ise “kısa süre içinde kitabını da okuyacağım” olmuş. Nasıl bir kitap okuma düşmanlığı oluştuysa o ara 4 yıl sonra okudum kitabını. Tabi ki işin orjinali çok daha kaliteli. Dostoyevski başkan yazmış, bizimkiler oynayamamış ama işte. Şimdi oyun için yazdığımı tekrar okudum da baya beğenmemişim ya. Neyse dediğim gibi kitap çok daha başarılı.
Çok çekmiş bir abimiz var. Bu çok çekmesi biraz da kendisinden mütevellit. Hatta büyük oranda öyle. Yelden nem kapar derler ya biraz öyle bir arkadaş. Kendisini soyutlamış da soyutlamış. Olabildiğine yalnızlaşmış. Bu yalnızlıktan keyif alıyor gibi görünse de bazen de kendisine çok kızıyor.
Bu yalnız günlerinden birinde eski arkadaşları ile karşılaşıyor. Tabi eski olaylar da aklına geliyor. Geçmişte yaşadıklarını hatırlasa da etkilenmeyeceğine dair kendisine söz veriyor. Uzun bir aradan sonra bu arkadaşları ile sosyalleşmeye karar veriyor. İki taraf da mutlu değil bu karardan ama olaylar gelişiyor.
Şimdiki zaman, geçmiş zaman, şimdiki olaylar geçmiş olaylar derken abimizin kendisini yiyip bitirmesini okuyoruz. Yaptıklarından kendisi de pişman oluyor, bir daha yapmayacağım diyor ama 10 dakika sonra tekrar aynı şeyi yapıyor. Resmen kendisi işe kavga ediyor diyebiliriz.
Kitap oldukça kısa, buna rağmen içerik çok şey anlatıyor. En az bir kere kendinizi bulacaksınız kitabı okurken.
Okuyunuz yani..