ömer aydın | blog mu yazsak?

Başrolde Riz Ahmed‘in olduğu bir Amozon Prime Video filmi. Filmin ismine ve posterine bakınca metal filmi sanmıştık. Siz öyle sanmayın. Yani inanılmaz gürültülü bir film olacak diye bir süre ertelemiştik çünkü. Sonra bir baktık inanılmaz sessiz bir film. Müzikle tabi ki alakalı bir film ama sadece müzik filmi demek haksızlık olur. Dolu dolu bir dram filmi. Ama öyle göze sokulan izleyeni ağlatmak için kasılan bir dram değil. Oldukça doğal bir dram izliyoruz.

Ruben bateri çalan bir arkadaş. Yaptığı müzik inanılmaz gürültülü. Tabi genç bir arkadaş karavanda yaşıyor, kanı kıpır kıpır. Sürekli turne peşindeler. Derken bir gün işitmede sorunlar yaşıyor ve performans sırasında bir kaç hata yapıyor. Bu hata bir şekilde ekip tarafından hissettirilmiyor dinleyicilere ama Ruben tabi ki doktorda alıyor soluğu.

Doktor amca da diyor ki evladım yüksek sesle müzik yaptığın için duyma yetini önemli miktarda kaybetmişsin. Filmin en başarısız yeri burası bu arada. Yani pat diye duyamayan birisi haline geliyor. Gerçi o süreç uzasaydı çok mu klişe olurdu bilmiyorum. Neyse, bir anda duyamayacağını duyan Ruben gayet pozitif bir şekilde tamam nasıl tedavi ederiz diyor. Çünkü müzik onun her şeyi. Bu uğurdu maddi manevi fedakarlıklara hazır bir arkadaş.

Cerrahi bir müdahele ile duyma yetisinin tekrar sağlanabileceği ancak asla eskisi gibi olmayacağı söyleniyor. Hemen kabul ediyor Ruben tabi ama tek sıkıntı var: para.

Sonra ameliyattan vazgeçiliyor gibi olunuyor ve bir kampa katılıyor Ruben. Duyma engeli olanlardan oluşan bir kamp. Buranın amacı insanları bu kayba alıştırmak değil bu kayıp ile nasıl hayatlarına devam edebileceklerini öğretmek. Farklı etkinlikler aktiviteler oluyor tabi. Burada bulunmaktan ilk başta memnun olmasa da Ruben sonradan seviyor ve gerçekten hayattan keyif alıyor. O anlarda diyorsunuz ki bir şekilde müziğe mi dönecek, farklı bir şekilde mi ekibe katılacak vs.

Derken ameliyatın Ruben’in aklından bir an bile çıkmadığını görüyoruz ve o süreci yaşıyoruz. Paranın bulunması, ameliyatın olunması ve ameliyat sonrası Ruben’in durumu.

Film gerçekten çok başarılı son sahnesi özellikle. Tekrar duyunca dünyanın en mutlu insanı olacağını sandığımız Ruben’in duyma aparatlarını çıkartıp huzuru bulması gerçekten etkileyici.

Açıkçası beğendik filmi. Dediğim gibi çok tadında ve rahatsız etmeyen bir dramı var.

Tavsiye ederiz efenim..