ömer aydın | blog mu yazsak?

Ya da bilinen adıyla A Seperation. Oskarlı İran filmi. Başrolleri tahmin edeceğiniz üzere tanımıyoruz. Payman Maadi ve Leila Hatami karı kocayı oynuyor. Çok basit bir şekilde gayet güzel mesajlar veriyorlar.

Ailemiz ayrılık kararı alıyor. Hatun kişi yurt dışında yaşayalım diyor, evin erkeği de hasta babamı bırakıp nasıl geleyim diyor ve reddediyor bu isteği. Baba (evlerden ırak) alzheimer hastası. Kadın diyor ki: zaten seni tanımıyor, oğlu olduğunu bilmiyor bile neden bu kadar inat ediyorsun. Karşı cevap ise çok sert ve tokat gibi: Ben onun babam olduğunu biliyorum ya, bu yeter!

Buradan başlayan ayrılık süreci anlatılıyor filmde. Esas sorun bu ikilinin ayrılması gibi gösterilirken bambaşka olaylar yaşanıyor. Yaşanılanların hepsi dram içeriyor tabi. Ama öyle sadece filmde karşılaşacağınız türde dramlar değil, gerçek hayatta da karşınıza çıkabilecek dramlar. Örneğin bir kadının inancı ile ailesine bakma arasında kalması. İnancı için yapmaması gereken bir şeyi, günah olduğunu bile bile sırf ailesine para getirebilmek için yapıyor. Böyle deyince uyuşturucu kaçakçılığı gibi algılanabilir ama izleyince göreceksiniz ki çok da masum bir olay.

Filmi severek, sıkılmadan izledim. İzleyen herhangi bir insan evladının da seveceğini düşünüyorum.

Not: Filmin son sahnesinde kızın tercihi ile ilgili yanınızdaki ile tartışmaya başladıysanız, bu demektir ki film amacına ulaşmış.