Carandiru
Bir önceki hapishane film tecrübesini biran önce unutmak için hızlı ve zorlu bir arayışın ardından bu filme ulaştım. 2003 yapımı Brezilya filmi. Oyuncularının hiç birini daha önce duymadım. Yine büyük bir riksti. Üstelik puanı da Hunger filminden daha azdı. Tabi puanın hiçbirşey ifad etmediğini defalarca gördümama yine de insan bi imdb ye bakmadan edemiyor.
Buradaki hapisanemizde garip gelebilir ama özenilecek bir hayat var. Herkesin görevi belli. Kim eroin işini yapıyor, kim öldürüleceklere karar veriyor herşey belli. Saygi ve sevgi çerçevesinde kurulu bir düzenleri var. Hapisanede görevlendirilen yeni doktorla hepsinin arası iyi. Hepsi içeri girmeden önce ne yapıyordu, nasıl içeri girdiler doktora anlattılar. Bu kısımlarda eğlenceli hikayeler de olmadı değil. Filmin bu şekilde güllük gülistanlık bitmesi beklenemez tabi.
Bir gün koğuşlar arası futbol maçı oynanıyor. Herkes çok mutlu tabi. Derken çamaşır asılan bölüme bir eleman geliyor ve yıkadığı donunu asmak istiyor. Asmaması gerektiği söyleniyor ama o dinlemeyip asıyor çamaşırı. Sonun başlangıcını da hazırlamış oluyor. Aslında bu kurulu düzenin arkasında herkesin bi kıvılcım beklediği ortaya çıkıyor. Filmin sonuna doğru işin içine polisler de dahil oluyor ve iş çığrından çıkıp zevkine adam öldürmeye kadar geliyor.
Hunger filmini unutmak için iyi bir başlangıç oldu diyebilirim. Bu arada hapiste hemen hemen herkesin bi lakabı var. Favorilerimiz “çok yazık” ve “asgari ücret”.