Pek Yakında
Yerli film izlemeyeli uzun zaman olmuştu. Tabi ki bu film çıkmadan önce kesinlikle izleyeceğim bir film olarak aklımın bir köşesine kazınmıştı. Ama yerli filmleri bi yerlerden bulmak daha zor. Sinemada neden izlemediğimi de hatırlamıyorum. Başrolde Cem Yılmaz. Yanında ise çoğu filmindeki rol arkadaşları Zafer Algöz, Ozan Güven ve Özkan Uğur. Film hakkında yazmaya başlamadan belirteyim, filmin türü komedi olarak lanse edilmişti. Ama öyle değil. Tabi ki hiç komik değilmiş deyip yerden yere vuranlardan değilim.
Korsan film sektöründe çalışan evliliği sallantıda olan bir baba. Tam bu işlerden çıkıp ailesindeki bu durumu düzeltmeye karar vermişken son işini yapıp öyle çıkması rica ediliyor. O da hem bu sektöre hem de sektördeki abilerine olan saygısından dolayı kabul ediyor son işi. İşler tabi karışıyor. Bu sektörün de pislikleri var ve bu son işten dolayı Zafer’in başı derde giriyor.
Bir yandan bu sıkıntılar, diğer yandan ise eşine şirin görünme çabası var. Eşi de artık para kazanmam gerekiyor diye iş aramaya başlıyor. Eskiden oyunculuk yapmışlığı olan Arzu yine bu sektörde iş bakıyor. Beklemediği bir anda telefonu çalıyor ve başrol teklifi alıyor.
Tabi bu teklifi ayarlayan eşinin gözüne girmeye çalışan Zafer’den başkası değil. Senaryo hazır, oyuncular yavaş yavaş belirleniyor ama para yok. En büyük sorunu yine Zafer çözüyor ve annesinin evini satarak parayı buluyor.
Tabi mutlu son klasiği olacağı için dramı bu aralarda veriyorlar. Ara ara sinema sektörüne laf çakmalar, ara ara oyunculara giydirmeler ve bazen de kelime oyunları.
Komedi filmi değil ama hani derler ya yüzünüzde tatlı bir gülümseme oluyor diye işte tam öyle bir film. Biraz küfürlü bulanlar da olmuş tabi ama her sorun yaşadığımızda tüh ya da hay aksi mi diyoruz sanki. Filmde de haliyle gerçek