Nocturnal Animals
Bazı konularda gönül rahatlığı ile hareket ediyorum. Mesela Netflix’e ait bir diziye başlarken hiç düşünmüyorum iyi mi kötü mü diye. Benzer bir durum bazı oyuncular için de geçerli. Onlardan bir tanesi olan Jake Gyllenhaal‘ın filmde başrol olduğunu gördüm ve hiç düşünmeden izleme kararı aldım. Adamın oyunculuğu her geçen film daha da iyiye gidiyor bence. Bu filmde ona eşlik edenler ise Amy Adams ve Michael Shannon. Her ne kadar bugün yazabilsem de sanırım 2016’da izlediğim son filmdi. Kapanışı çok da kötü yapmamak ayrıca mutlu etti diyebilirim.
Filmde iki ayrı olay silsilesi var. Bir tanesi normal zamanda geçen olaylar. Diğeri ise yazarın son kitabındaki olayların geçtiği olaylar. Yazar bu kitabını eski karısına ithafen yazıyor ve ilk okuyanın o olması için ona gönderiyor. Eski karısı da her ne kadar mutlu görünse de aslında çok da mutlu olmayan bir ikinci evlilik yapmış.
Kitapta geçen sahneler filmin bütük çoğunluğunu oluşturuyor diyebilirim. Kitabın gerçek zaman ile bir yerde birleşmesi ise tabi ki beklenilen olay. Her ne kadar bunun aksini söyleyen film olimpiyatçıları olsa da yanımda, ilk andan itibaren kitaptaki hikayenin eski karısı ile yazarı anlattığını dile getirmiştim. Artık seneye film olimpiyatlarına ben giderim.
Kitabı bitmesi ile eski kocaya hemen bir mail atıyor ablamız ve gel görüşelim diyor. Bu arada yeni eşi de şehir dışında bayi toplantısında diyelim detaya girmeden.
Son bölümden ayrıca keyif aldım diyebilirim. Kitabın sonu ile filmin sonu çok güzel bağlanmış ve yazar belki de yıllar sonra bir defteri kapattığını çok güzel anlatmış. Tabi böyle bir darbe yemeyi düşünmeyen süslenip püslenip buluşmaya giden ablamız da dumur oluyor bu duruma.
Son olarak uyutma indeksine gelelim. Film 116 dk. Uyutma indeksi ise biraz yüksek 85 civarı, 85 / 116 diyebiliriz.