Category Archives: Okudum
Geliştiren Anne-Baba
Kitap okuma konusunda eski performansımdan çok uzak olsam da araya serpiştirmeye çalışıyorum. Kitabın yazarı Doğan Cüceloğlu. Uzun uzun yazacak bir şey yok aslında. Zaten bilinen şeylerin bir araya getirilip güzelce sunulmuş hali. Arada hem kendi hayatından hem okurlarından gelen örneklerle bunlar zenginleştirmiş. Örnek vermek gerekirse, toplum içinde yaramazlık yapan çocuğu herkesin ortasında azarlamayın, sakin bir şekilde alın karşınıza ve o davranışı neden yaptığını öğrenin falan diyor. Tabi ki doğrusu bu ama bunu yapabilmek çok da kolay değil.
Ebeveynlik konusunda kesin okunması gereken kitaplar listesinde mi? Bence değil. Ama bu konuda ahkam kesecek kadar bilgim yok tabi.
Kırmızı Pazartesi
Uzun bir aradan sonra kitap okumayı başarabildim. Bazı tehditlerle bu dönüşün gerçekleşmesi iyi bir şey tabiki. Kitabın yazarı Gabriel García Márquez. Nobel ödüllü bir abimizmiş. Uzun bir ara verdiğim için çok yormayacak ince bir kitapla döneyim istedim. Bu kitap tam da bunu sağladı aslında. 122 sayfa kendisi ve anlatılanlar hiç de kafanızı yormayan cinste.
Ivan Ilyiç’in Ölümü
Dizi sektörünün çok iyi ürünler ortaya koyması malesef kitap piyasasından biraz uzaklaştırdı beni. Okumaktansa izlemek çok daha kolay geliyor haliyle. Artık eskiden olduğu gibi hedefler koyamıyorum. Ne okusam kâr mantığına geçtim. Mantık bu olunca kısa kitaplara doğru bir yönelme oluyor. Bu kitaba da sırf sayfa sayısı az olduğu için başladım. Ama okudukça bir çok 400-500 sayfalık kitaptan daha güzel olduğunu gördüm. Az ama öz denilen türde ifadeler var. Ölmek üzere olan bir adamın kendi ağzından hikayesini okuyoruz. Aile, iş hayatı ve ölüm üçgenindeki Ivan Ilyiç. Daha çok gençtin nerelere gidiyorsun sen diyen yok. Herkes kendi derdinde. Daha da kötüsü adam da bunların farkında.
Biraz hüzünlü biraz düşündürücü. Okumakta fayda var..
Kabil
Sanırım bu yazara ara verme vakti geldi. Daha önce okuduğum kitapların tarzını beğenmiştim ama bu kitap bana çok uymadı açıkçası. Kulun Yaradan ile doğrudan iletişime geçtiği hatta tartıştığı durumlar kaleme alınmış. Bu tarz şeyleri sorgulayanlar için eminim mükemmel bir kitaptır. Ancak ben o kadar entel yaklaşamadım olaya. İnsanlığın başlangıcından itibaren bazı olaylar aktarılmış Kabil’de bu olayların sesi olarak seçilmiş.
Ölümlü Nesneler
Aynı yazarın ikinci kitabını da okudum. Şu an okuduğum kitap da yine bu yazara ait. Kitapların çok hoşuma gitmesinden değil bu durum. Kitapların ince olması birinci tercihim. Uzun kitaba başlayınca küçük bir ara kitaptan koparıyor insanı. Bu tarz kitaplarda o arayı vermeden son sayfayı okumuş oluyorum. Tabi hem ince hem aşırı yorucu kitaplar da olabilir ama henüz öylesi denk gelmedi. Kitap aklımda öyle inanılmaz şeyler bırakmadı ama tanıtım bülteninde yazanları okuyunca bazı şeyler dank etti diyebilirim.
Bilinmeyen Adanın Öyküsü
Jose Saramago tarafından yazılan kitap 64 sayfa. Zaten yarısı resim. Tam çerezlik yani kitap. Kahveniz soğumadan bitirebileceğiniz bir kitap. Konusu da masal gibi zaten. Kralından bir tekne isteyen bir adamın bilinmeyen bir adayı keşfetmesini okuyoruz. Herkes bulunmamış bir ada yok dese de o sevdasından vazgeçmiyor ve adasını buluyor.
Tekneyi istemeydi, açılmaydı derken kitap bitiyor. Klişe olacak ama kendini bulma konusunda kısacık da olsa başarılı bir kitap diyebilirim. Aradan çıkarmakta fayda var.