Şeker Portakalı
Resmen iki haftadır film izlemeden üç kitap bitirdim. Tabi bunun anlamlı olması için normalde haftada 2-3 film izleyip ayda bir kitap bitirdiğimi belirtmem gerekir sanırım. İstatistikleri verdikten sonra kitabımıza dönelim. Kitabın adını defalarca kez duymuştum. José Mauro de Vasconcelos tarafından yazılmış kitap. Kendi çocukluğundan esinlenerek yazmış. Açıkçası esinlenmenin yanı sıra çoğu olaya benzer şeyleri kendi çocukluğunda da yaşadığı aşikar. Yoksa bu kadar okuyana geçen bir kitap ortaya çıkamaz.
Kitabın ana karakteri Zeze adında bir çocuk. Aslında 5 yaşında olan ama soranlara 6 yaşındayım diyen bir arkadaş. Zeze’nin başından geçenler, ailesi ile olan ilişkisi ve en önemlisi herşeyini anlattığı biricik arkadaşı şeker portakalı ağacı.
Zeze kendi dünyasında yaşayan bir çocuk. Kendi doğruları var, zevk aldığı şeyler anlam veremediği şeyler var. Gerçekten 5 yaşında olup 6 yaşındayım diyebilecek bir çocuktan farklı sözler söylemiyor.Çocuklara bilmişlik rolünün yüklenmesi hep filmlerde hem de kitaplarda beni çok rahatsız ediyor. Çocuk dediğin hoplar zıplar yaramazlık yapar.. Zeze de tam böyle bir çocuk. Küçük yaşına rağmen başına gelenler, sürekli ailesinden dayak yemesi, tam sevdiğim bir arkadaş buldum derken onu kaybetmesi ve yaşadığı şok.
Bir çırpıda, zaman zaman sizi üzerek bazen yüzünüzü güldürerek okuyabileceğiniz bir kitap. Özellikle Zeze’nin babasına sigara aldığı bölüm hakikaten bir çocuktan başka kimsenin düşünemeyeceği bir olay. Kitabın filmi de çekilmiş. En kısa zamanda izlemeyi düşünüyorum.
@kütüphane: performans üst seviyede devam ediyor, bravoo.