Submarino
Küçük bir aradan sonra yine kuzeye çıkıyoruz film için. Bu sefer Danimarka yapımı olan bir dram filmi. Tabi ki oyuncuların hiç birini tanımıyorum ama yönetmenin başka filmlerini izlemişim. Diğer filmler de dram dolu bu film gibi. Filmler de olmasa bu ülkelerde sorunlar olabileceğine inanmayacağım. Sanarsınız Bağcılar’da yaşıyorlar da bi suratlar asık gezmeler bir ortam güvensiz mesajı vermeler.
Yine çok durağan, yine çok hayatın içinden bir konu. İki kardeş çocukken bir tramva yaşıyorlar. Kesinlikle çok ağır bir olay yaşıyorlar. Bunun üstüne anne ilgisizliği eklenince her şey katlanarak büyüyor. Baba zaten yok ortalıkta.
İki kardeş yıllar sonra annelerinin cenazesinde karşılaşıyor. Aslında ikisi de kendi yolunu çizmiş ama ikisi de ayrı çileler çekiyor.
Oyunculuklar için bir parantez açmam gerekecek. Adamlar o kadar hüzünlü yaşıyorlar ki içiniz daralıyor. Film bittikten sonra o sıkıntılar etrafınızdaymış gibi hissediyorsunuz bir süre.
Filmin başında yaşanan drama bir gönderme yapılarak sonlandırıyoruz. Hafif kederli bir anınızda izlerseniz iyice dibe vurabilirsiniz. Neşeli bir anınızda ise hafif canınızı sıkacaktır. Vay ben üzülmek istemiyorum benana diyorsanız da hiç izlemeyin derim..