Sonbahar
Başladığı gibi biten her sahnesi ayrı durağan olan bir film. Başrolde hapisten yeni çıkmış Yusuf karakterini canlandıran Onur Saylak var. Yanına da Serkan Keskin serpiştirilmiş ama o kadar da çok gözüküyor diyemem. Bu iki okuldan arkadaşlar. Tabi Yusuf hapisten çıkınca en çok bu arkadaşı ile vakit geçiriyor. Tabi bi küllerimden doğayım hayata tutunayım motivasyonu yok. Ama esas nokta da bu zaten. O motivasyonun oluşması için bir ortam da yok. Çünkü hapiste olmasa bile insanlar belli bir döngünün için yaşayıp gidiyorlar.
Biraz takılıyorlar kafa dağıtıyorlar ama her günün sonunda o karamsarlık, mutsuzluk, sıradanlık gözünüze sokuluyor. Filmdeki karakterler ben niye yaşıyorum ki modundalar diyebilirim. Tabi bu dillendirilmiyor ama bazen bir bakış bazen bir iç çekme aslında kimsenin çok da mutlu olmadığını gösteriyor size.
Filmin en güzel yanlarından birisi de doğallığı. Bir çok yerel insan oynamış filmde. 3-5 kelime de olsa rolleri gayet samimiler. Ayrıca filmin geçtiği doğa muazzam.
Yani kesin izleyin diyemem ama ortamlarda şöyle sanat filmi severim böyle festival filmlerini izlerim demek istiyorsanız kaçırmayın diyebilirim..