Festen
1998 Danimarka yapımı bir film. Baya sağlam bir amcanın 60. doğum günündeki olayları anlatıyor. Çocuklarına geçmişte pek iyi davranmamış. Bu çocuklar da doğum gününü zehir ediyorlar amcaya. Garip olan eleman kalkıyor yeme masasında babam bana küçükken şöyle böyle yaptı diyor, konuşmayı bitiriyor daha sonra masadaki herkes yemeğe devam ediyor. Nasıl bir soğukkanlılık anlamadım. Sanki babam bana oyuncak almadı dedi eleman. Babası gayet kötü emellerine alet etmiş çocukları ama herkes yemek derdinde. Bunun dışında bu iki kötü muameleye maruz kalan kardeş arasındaki ilişki de bi garip. Kimin eli kimin cebinde belli değil açıkcası. Allah’tan aile bunlar, yoksa daha neler olurdu hayal etmek istemiyorum.
Filmin bir diğer özelliği de(bana göre özellik değil ama) dogme kuralları ile çekilmiş olması. İşte neymiş el kamerası olacak, ses montaj değil orjinal olacak, dış ortam olcak vs. Aslında filmi izlememem için milyon tane sebep var ama tabi bilmeyince böyle 2 saatinize yazık oluyor.
Filmde çok sık tekrarlanan bir olay da konuşmaya başlayacak olan kişinin çatalı bardağa vurması. Arkadaş filmin yarısı itiraf ve savunmayla geçtiği için ha boyna bi tıngırtı duyuyorsunuz. Öle patırtı gürültü derken baba yaptığını kabul ediyor ve aileden özür dileyip ayrılıyor aralarından. Bize ters bi film, ama ben entelim izlerim diyen varsa, iyi seyirler.