ömer aydın | blog mu yazsak?

Kitap konusunda belirlediğim çıtanın biraz gerisindeyim ama farkı kısa sürede kapatacağıma inanıyorum. Hele böyle kaliteli kitaplar okumaya devam edersem okuma şevkim kat be kat artacaktır. Kitabın yazarı 1998 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi José Saramago. Bu kitabın devamı niteliğinde bir de Görmek isimli kitap var. Onu hemen sonrasında değil araya bir kaç kitap girdikten sonra okuyacağım. Genelde ilkler daha başarılı olur ama bunun yarısı kadar başarılı olsa bile okumaya değer bir kitap bence. Gelelim bu kitabın konusuna;

İnsanlar bir anda kör olmaya başlıyor. Evet birer birer görmemeye başlıyorlar. Önceleri bunun bir kaç kişiyi etkilediğini düşünüyor yetkililer ama sonra sayı giderek arttığı için bir karantina durumu ortaya çıkıyor ve bu insanlar kapalı ve kimsenin girip çıkmadığı bir kampüse yerleştiriliyor. Sayı az iken bir düzen kurup yaşamaya çalışıyorlar ama sayı hızla arttıkça sorunlar başgösteriyor. Yatak kavgaları, yemek kavgaları, gruplaşmalar vs.

Zor durumdaki herhangi birisi normalde yapmayacağı şeyleri yapabilir. Gözleri görmeyen yüzlerce kişinin de giderek bu moda geçtiğini görüyoruz kitapta. Tabi bunlar olurken gözleri gören bir kişinin olduğunu söylemeyi unuttum. Eşini yalnız bırakmamak için yetkililere ben de göremiyorum diyerek karantinaya gelen bir kadın. Bunu okuyunca ne şanslı kadın herkes göremiyor ama o görüyor diyorsunuz. Ama sayfalar ilerledikçe en fazla sıkıntıyı o kadının çektiğini görüyoruz, yaptığı fedakarlıklar aldığı inisiyatifler..

Kitabın sonuna doğru karantina kontrol edilemez hale geliyor ve insanlar şehirlere yayılıyor. Buldukları yere yerleşiyorlar, dükkanları yağmalıyorlar, yemek uğruna diğer körlerle mücadele ediyorlar..

Küçük bir sorunun insanları nasıl kaosa sürüklediği, şartların insanların karakterlerini nasıl değiştirdiğini anlatan güzel bir kitap. İkinci kitap ile aralarında bir bağ varmış aldığım duyumlara göre. 2-3 kitap okuyup Görmek kitabını okuyacağım.

Kahvenizi yudumlarken kitap okumanız dileğiyle..