Işık Bahçeleri
Son okuduğum Amin Maalouf kitabı bi denemeydi hiç beğenmemiştim. Ama bu yazarın kredisi yüksek o yüzden ısrarla okumaya devam ediyorum. Zaten deneme okumadığım müddetçe sorun da olmayacak gibi. Yine bir roman ve yine güzel sade bir anlatım. Ben kitabı 2 haftadan fazla sürede bitirmiş olsam da bu kitabın akıcı olmadığı anlamına gelmiyor. Kitap gayet akıcı sadece ben önceliği bir türlü izlemekten okumaya kaydıramıyorum o kadar.
Kitapta Manicilik inancının kurucusu olan Mani’nin hikayesini okuyoruz. Yaşadığı zorluklar, inancını yayma şekli ve hayatının son buluşu.
Bu yazarda sürekli bir göçebe hikayeleri var dikkat ettiyseniz. Hemen her kitapta ana karakter yerinde durmuyor sürekli bir yerden başka yere gidiyor. Sanırım kendi hayatındaki yer değiştirmeleri kitabına da yansıyor.
Bi kahve yapın kendinize, sıcak da bi ortam bulun bu kış günü ve okumaya başlayın.
Amin Maalouf dışında bir sürü muhteşem yazar var. Onları keşfedip okumak lazım. Aynı yazarın tüm kitaplarını bitirip diğerlerine sonrasında geçmek pek mantıklı bir hareket değil.
doğru söylüyorsunuz. yine bir maalouf kitabına başlamadan tavsiyenize uyacağım 🙂