Category Archives: Okudum
Yeraltından Notlar
Aralık 2016’da oyununa gitmişim. Hatta çok da beğenmemişim. Detaylar burada. Kendime en önemli notum ise “kısa süre içinde kitabını da okuyacağım” olmuş. Nasıl bir kitap okuma düşmanlığı oluştuysa o ara 4 yıl sonra okudum kitabını. Tabi ki işin orjinali çok daha kaliteli. Dostoyevski başkan yazmış, bizimkiler oynayamamış ama işte. Şimdi oyun için yazdığımı tekrar okudum da baya beğenmemişim ya. Neyse dediğim gibi kitap çok daha başarılı.
Yasımı Tutacaksın
Dominique Lapierre ve Larry Collins tarafından yazılan kitap İspanya iç savaş dönemini anlatıyor. İç savaşın vatandaşları üzerindeki yıkıcı sonuçlarını okuyoruz. Kendisi için mezar kazan mı dersiniz, gömülecek yer kalmadığı için idamı ertelenen mi dersiniz tam bir dram söz konusu. Parçalanan aileler, yalnız kalan çocuklar, kaldırabileceği yükün kat kat fazlasını yüklenen insanlar söz konusu. Tabi olayların iki ana tarafı var; Franco ve cumhuriyetçiler. Açıkçası her iki taraf için de iyi veya kötü damgası yapılmıyor kitapta. Olanlar yazılmış, karar okuna bırakılmış bu konuda.
Momo
Kitabın yazarı olan Michael Ende’yi google ettiğimizde fantastik çocuk kitabı yazarı diyor. Açıkçası başka kitabını okumadım ancak bu kitabı göz önünde bulundurarak çocuk kitabı yazarı tanımını oldukça sığ bulduğumu söyleyebilirim. Evet kitapta geçen ana karakter çocuk, olaylar fantastik ancak yetişkinler için de hem okuması keyifli hem de içeriği çok kaliteli diyebilirim. Yani fantastik olaylar var evet ama öğretilmek istenen şeyler oldukça gerçek.
Yüzyıllık Yalnızlık
Kitabın başında bir soy ağacı veriliyor. Büyük dede onun çocukları çocuklarının çocukları vs. Ne alaka diyebilirsiniz ilk başta. Ama sayfalar ilerledikçe isimlerin birbirine karıştığını göreceksiniz. Özellikle aynı isimlerin sürekli kullanılması bu aile ağacını oldukça mantıklı bir hale getiriyor. Ara ara dönüp bakabiliyorsunuz. Bir süre okuduktan sonra zaten kişilere ve çocuklarına aşina oluyorsunuz ve akıyor kitap. Yazarı Gabriel Garcia Marquez. Kendisi nobel edebiyat ödülü kazanmış 1982’de. Kitabı okuduktan sonra daha detaylı baktım kendisine ve alanında yetkili bir abi olduğunu gördüm.
Çoğunlukla Zararsız
Serinin son kitabını da bitirdim. Aslında bitireli baya oldu hatta üstüne bir kitap daha bitti ama bir türlü yazma fırsatı bulamadım. Sanırım kitabı çok çok beğenmediğim için elim yazmaya gitmedi. İlk kitaplardaki o kadar atraksiyona karşın bu kitapta hiç olay yok diyebilirim. Biraz daha olayları özetleme ve kapanış modunda gidiyor. O kadar zamanda gezmeler, mekanda gezmeler, geçmişteki kendinle konuşmalar, gelecekteki kendinle çay içmeler bunların hepsi olabilir çok da takılmayın diyor kitap.
Seriyi bitirmek için okumuş oldum açıkçası. Belki de 5 kitabı art arda okumaktansa araya başka kitaplar almak daha güzel olabilirdi.
Bilemedim..
Elveda ve Bütün O Balıklar İçin Teşekkürler
Serinin dördüncü kitabını da bitirdim. İlk üç kitaptaki koşturmacanın aksine bu kitap biraz daha sakin geçiyor. Sanki okuyanların biraz dinlenmesi ve biraz da aksiyondan drama geçiş yapması için yazılmış gibi. Bu drama geçiş de serinin ilk kitabında bahsedilen kızın hayatının detaylı bir şekilde anlatılması ile oluyor. Tabi ortada bir kız var ise bir de esas oğlan olmalı. Esas oğlan da Arthur efendiden başkası değil tabi ki.